Oceniając Husky pod względem zgodności ze wzorcem należy pamiętać, że o ile pies nie będzie psem wystawowych, a właścicielowi nie zależy na szczególnym upodobnieniu swego pupila do wzorcowego psa rasy Husky, wszelkie odstępstwa od normy, wzorca nie są czymś złym, o ile oczywiście nie są deformacją ciała zwierzęcia.
Wzorzec Husky FCI Standard nr 270/23.02.1995/Siberian Husky, który w tej chwili obowiązuje, opisuje dość szczegółowo idealnego przedstawiciela tej rasy. Zgodnie z jego wytycznymi idealny Husky ma w swej budowie zachowaną równowagę siły, prędkości i wytrwałości. Psy są samcze, jednak nie mają grubej budowy. Suczki są samicze, jednak z kolei nie są słabo zbudowane. Husky, który jest w dobrej kondycji nigdy nie jest gruby czy z nadwagą. Wysokość w kłębie wynosi od 53,34 cm do 59,69 cm u psów, natomiast u suczek to 50,80 cm do 55,88 cm. Ciężar ciała u dorosłego pas powinien wahać się między 20,4 a 27,2 kg, natomiast u suczki od 15,9 do 22,7 kg. Oczywiście waga powinna być proporcjonalna do wysokości zwierzęcia w kłębie. Jury wszelkich konkursów psich nie preferują skrajności w kwestii wagi i wysokości zwierzaków. Należy przy tym pamiętać, że psiaki mogą być zdyskwalifikowane z powodu na przykład zbyt dużej wagi ciała w stosunku do jego wysokości. Również długość psa ma znaczenie. Powinna być ona niewiele większa niż jego wysokość w kłębie.
Wzorzec szczegółowo opisuje budowę ciała idealnego Husky, skupiając się na szczegółach anatomicznych poszczególnych części ciała. Głowa na przykład ma mieć przenikliwy, aczkolwiek przyjacielski wyraz. Psiak powinien być ciekawski, lekko szelmowski. Oczy Husky powinny być lekko ukośne, średnio rozstawione i migdałowate. Ich kolor powinien być albo brązowy, albo niebieski, choć akceptowane są także oczy jedno brązowe, drugie niebieskie. We wzorcu wskazano także wady, którymi są zbyt ukośne oczy lub takie, znajdujące się zbyt blisko siebie. Wzorzec „czepia” się także kształtu – są zbyt trójkątne, za wysoko osadzone. Uszy z kolei mają być stojące, trójkątne, blisko siebie i wysoko osadzone. Do tego dochodzi to, że mają być mocno owłosione gęstym futrem, a ich czubki powinny być lekko zaokrąglone i wyprostowane. Cała głowa ma być oczywiście proporcjonalna do tułowia, zwężająca się od najszerszego miejsca ku oczom. Wadą budowy głowy może być brak wdzięku, zbyt delikatne jej rzeźbienie. Kufa powinna mieć średnią długość, co oznacza odległość od czubka nosa do stopu jest równa odległości od stopu do potylicy. Powinna także zwężać się stopniowo ku nosowi, lecz nie kończyć się spiczasto lub szeroko. Kolor noska też ma znaczenie. U psów o maści szarej, płowej, czarnej powinien mieć kolor czarny. U psiaków miedzianych, wątrobiany, natomiast u białych może być cielisty. Uzębienie idealnego Husky jest nożycowe.