Husky to rasa, która może pochwalić się przepięknym, gęstym futrem o różnorodnym umaszczeniu. Niestety, wiąże się z tym wiele kłopotu dla właścicieli i dla samego psiaka. Łatwo bowiem o infekcję grzybiczą, która w ciepłym i wilgotnym miejscu na skórze ma idealne warunki do rozwoju.
Grzybicę u psiaka jest stosunkowo łatwo zauważyć. Zaczyna się zazwyczaj od przerzedzającej się sierści, która mocno wypada. Czerwona lampka powinna się zapalić wówczas, gdy właściciel zauważy, że na ciele psa znajdują się zupełnie wyłysiałe miejsca, placki skóry. W tym wypadku kluczowym do leczenia będzie czas. Im szybciej odbędzie się wizyta u lekarza, tym większe prawdopodobieństwo, że leczenie zawęzi się do środków przeciwgrzybicznych stosowanych miejscowo na zmienione chorobowo obszary skóry.
Przyczyną grzybicy u psów, w tym rasy husky, jest dermatofitoza z rodzaju Microsporum, Trichophyton lub Epidermophyton. Microsporum atakuje nieowłosione części skóry oraz sam włos. Trichophyton z kolei wybiera sobie skórę, włosy i paznokcie. Natomiast Epidermophyton lokuje się w fałdach skórnych. Jak zazwyczaj to bywa, do zakażenia może dojść podczas bezpośredniego kontaktu zdrowego zwierzęcia z grzybem, jak i podczas pośredniego kontaktu. Grzybica lubi ciepło i wilgoć, więc jej rozwój będzie szybki w niesprzyjających warunkach sanitarnych, dużej liczbie zwierząt na stosunkowo małej powierzchni, na skutek niewłaściwej diety, uszkodzeń mechanicznych, jak na przykład zadrapania, otarcia, rany otwarte. Szczególną grupą ryzyka w zakażeniach grzybiczych są psy starsze i suki w ciąży, których to bariera immunologiczna jest osłabiona. Bardzo ważnym elementem prewencyjnym jest właściwa dieta, bogata w różne składniki mineralne, białko, nienasycone kwasy tłuszczowe, witaminę A i te z grupy B.
Dodatkowym elementem sprzyjającym rozwojowi grzybicy Husky jest wyniszczony organizm, na przykład podczas choroby cukrzycowej czy otyłości. Ale zaszkodzić psiakowi może także nadmierne, zbyt częste kąpanie psa. Zbyt częste mycie powoduje osłabienie naturalnej bariery skóry i włosa. Do tego należy używać wyłącznie przeznaczonych do mycia zwierząt preparatów. Na pewno nie wolno używać kosmetyków dla ludzi, gdyż mogą one być szkodliwe dla zwierzęcia.
Uważać także należy na pchły i kleszcze, które powodują mikrouszkodzenia skórne, co z kolei może zaowocować zakażeniem i w konsekwencji chorobą grzybiczą.
Rozpoznanie choroby musi nastąpić u lekarza weterynarza. Ponieważ grzybica daje podobne objawy, jak niektóre schorzenia skórne, niezbędne będą badania diagnostyczne. Aby upewnić się, że ma się do czynienia z grzybicą, niezbędne są dwa działania. Po pierwsze badanie skóry psa w ultrafiolecie. Zakażona grzybem skóra będzie świecić na żółtozielono. Do potwierdzenia tego należy wykonać drugie badanie – mikroskopowe. W tym celu pobiera się zakażony włos wraz z zeskrobiną skórną.