Decydując się na adopcję (zakup się stanowczo odradza) psa rasy Husky, a dokładniej suczki, właściciel musi zdawać sobie sprawę z tego, że suczki prowadzi się odrobinę inaczej niż psy. I nie chodzi tu tylko o ich zachowanie względem innych psów czy ludzi (dzieci). Suczki to także trochę inne choroby czy problemy zdrowotne. Jednym z nich może być urojona ciąża, która może się przydarzyć pupilowi. Cierpi wówczas nie tylko suczka, ale i pozostali domownicy. Co więc zrobić by pomóc psu? Jak zwalczyć objawy urojonej ciąży? Jak nie dopuścić do jej pojawienia się?
Urojona ciąża trwa tyle co prawdziwa ciąża u suczek, czyli od 50 do 80 dni po cieczce. Objawia się tym, że suczka oczekuje na rozwiązanie i na potomstwo, bowiem jest to pierwotna potrzeba każdego organizmu żywego rodzaju żeńskiego. Taka suczka ma zaburzenia psychiczne, które powodują właśnie taki urojony stan. Piesek czuje, że po rui musi nastąpić rozwiązanie, co dodatkowo wspomaga burza hormonów (estrogen, progesteron i prolaktyna) i stan psychiczny. Jednak taka ciąża nie zawsze stanowi problem. Najczęściej stan taki trwa od trzech do czterech tygodni po cieczce i mija samoistnie. Niestety, są psy, które poważnie przechodzą ten czas. Wymaga to czasami wizyty u weterynarza.
Jak się zorientować, że z suczką dzieje się coś dziwnego? Należy ją obserwować, a kiedy dostrzeże się powiększone gruczoły mlekowe, większy brzuch, opiekowanie się przyniesionymi do legowiska rzeczami czy wydzielinę z gruczołów mlekowych (czasem mleko z ropą). Piesek może także stać się agresywny, zwłaszcza w odniesieniu do urojonych „dzieci” suczki. Suczka może nie chcieć opuszczać legowisko czy być mniej aktywna. Do tego wszystkiego może dojść zaburzenie łaknienia objawiające się albo dużym apetytem lub jego brakiem.
Jak pomóc psiakowi? Odpowiedź jest z jednej strony prosta – suczkę należy wysterylizować. Wówczas podobne problemy nie będą występować. Urojone ciąże bowiem pojawiają się wyłącznie u niesterylizowanych suczek, które nigdy nie rodziły, a ich właściciel nie przewiduje dopuszczenia do nich psa. Sterylizacja jest wówczas najlepszym wyjściem z tej sytuacji. Jeśli jednak zabieg nie może być wykonany z różnych powodów, zaleca się danie psiakowi czasu na przejście przez ten trudny czas. Suczka powinna mieć wówczas spokój. Można także zmienić jej pokarm na taki, który zawiera mniej białka w swoim składzie. Do tego można także pochować na ten czas wszystkie rzeczy, które suczka mogłaby uznać za swoje dziecko. Niestety, są to tylko środki łagodzące objawy ciąży urojonej u suczki. Jeśli sterylizacja nie jest możliwa, wówczas właściciel może jedynie pogodzić się z faktem, że takie sytuacje będą wracały. Ciąży urojonej oraz jej objawów nigdy nie da się do końca wyeliminować. Dlatego zaleca się sterylizację.