Husky, jak inne psy, zapadają na różne choroby, z których część przebiega bezobjawowo, nie dając żadnych sygnałów do niepokoju. Inne mają przebieg bardzo gwałtowny, szybko zajmując cały organizm i doprowadzając w skrajnych przypadkach do śmierci. Są choroby nabyte i zakaźne. Jedną z takich zakaźnych chorób jest parwowiroza. Choroba ta najczęściej dotyka szczeniąt, ponieważ u dorosłych psów przebiega bezobjawowo. Parwowiroza u szczeniąt Husky może być niebezpieczna, dlatego kiedy zauważy się pierwsze jej objawy należy jak najszybciej skontaktować się z weterynarzem.
Parwowiroza to zaraźliwa choroba atakująca psiaki do szóstego miesiąca życia. Może także dokuczać psom dorosłym, o ile nie zostały na nią zaszczepione. Przeważnie jednak, szczepione psy jeśli się nią zarażą, to przechodzą ją niezauważalnie. Chorobę wywołuje wirus parwowirus psi. Co ciekawe wirus ten atakuje wiele innych zwierząt, w tym między innymi drób wodny, świnie, lisy czy koty.
Można rzec, że choroba jest znana człowiekowi już 38 lat. W 1978 roku w USA, Kanadzie i Australii odnotowano jej pierwsze przypadki. Na początku lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku choroba pojawiła się także w Europie. Jej ofiarami padło wiele szczeniąt na całym świecie. Wówczas choroba objawiała się szybkim zgonem młodych zwierząt, będących w wieku od 14 dni do 12 tygodni życia. Przy tym nie zaobserwowano specyficznych objawów. Jej straszna skuteczność polegała na atakowaniu układu sercowego zwierzęcia. Obecnie choroba „przerzuciła się” na jelita i atakuje nieco starsze szczenięta.
Objawy parwowirozy są dość niepokojące. Oto towarzyszy jej wyniszczająca biegunka, w której może pojawić się krew. Do tego występują wymioty, bolesność powłok brzusznych, gorączka i objawy ogólne o różnym nasileniu. Takie symptomy choroby związane są z atakiem wirusa na enterocytach w jelitach. Dlatego zaznacza się, że przebieg choroby może być różny w zależności od wieku psa, jego kondycji i wieku. Im psiak jest starszy, tym objawy są mnie dokuczliwe, a zagrożenie życia coraz mniejsze.
Kiedy jednak Husky zachoruje stosuje się nawadnianie poprzez wlew kroplowy. Choremu podaje się roztwór glukozy i płynów wieloelektrolitowych, zapisuje się także antybiotyki, ponieważ istnieje ryzyko włączenia się w chorobę bakterii. Do tego podaje się preparaty wzmacniające i surowicę przeciw parwowirusowi psiemu. Niestety, pomimo coraz lepszego rozpoznania choroby, jej przebieg wciąż zbiera duże żniwo wśród młodych piesków. Leczenie generalnie przynosi jednak coraz lepsze rezultaty, choć bardzo ważnym jest krótki czas od pierwszych objawów do rozpoczęcia leczenia.
Najskuteczniejszym sposobem na uchronienie psiaka przed chorobą jest szczepienie. Niezwykle ważne jest zaszczepienie niesterylizowanych suk, ponieważ ciała odpornościowe są przekazywane przez matkę szczeniętom.
Do zakażenia najczęściej dochodzi poprzez bezpośredni kontakt zwierzęcia zdrowego z kałem zwierzęcia zarażonego. Także psy nie pokazujące oznak zarażenia mogą zakażać. Dlatego szczenięta nieszczepione nie powinny przebywać tam, gdzie inne psy. Do tego legowisko, budę czy wybieg psa chorego należy odkazić 2% roztworem ługu sodowego, podchlorynu sodu i formaliny.