Nosówka to wysoce zakaźna choroba wszystkich psów, bez względu na rasę, płeć, czy wielkość. Dotyczy również huskich, ale także wszystkich zwierząt psowatych, dlatego tak bardzo ważne jest zaszczepienie naszego pupila.
Czym jest dokładnie nosówka? Jak już wspomnieliśmy jest to choroba zakaźna – przenoszona jest przez wirusa CDV (canine distemper virus), który pochodzi z rodziny Paramyksowirusów. Najczęstszą przyczyną zainfekowania wirusem jest bezpośredni kontakt z zakażonym nosicielem, co nie oznacza, że nasz pies nie może zarazić się w inny sposób, np. w sposób pośredni. Najbardziej narażone na tę chorobę są szczeniaki w wieku od 3 do 8 miesięcy, jednak ryzyko dotyczy psów w każdym wieku. Jak rozpoznać objawy choroby? Niestety nie zawsze jest to takie proste. Wirus wpływa na każdego psa inaczej – zależne jest to od szczepu wirusa, wieku psa, jego odporności oraz innych czynników. Jednymi z najczęstszych objawów są: brak łaknienia, ropa pojawiająca się w nosie lub oczach, depresja lub ronienia u psów ciężarnych. Jeżeli chodzi gorączkę to występuje ona najczęściej dwa razy. W pierwszej fazie wysokość temperatury sięgnie 40 – 41,5 stopnia Celsjusza, później odstępuje na kilka dni by znowu powrócić z większą siłą.
Wyróżniamy kilka postaci nosówki – my wymienimy te najczęściej występujące. Przy nosówce oddechowej można zauważyć zapalenie oskrzeli, wypływy z nosa, kaszel, duszności, nagłe pogorszenie stanu zdrowia psa. Kolejną postacią jest nosówka jelitowa, w której to występują wymioty, biegunka, odwodnienie, a za czym również idzie duża utrata wagi.
Następna jest nosówka oczna. Tutaj zauważymy u naszego psiaka łzawienie, światłowstręt, owrzodzenie rogówki oka, możliwa jest również nagła utrata wzroku. Jedną z postaci jest również nosówka nerwowa charakteryzująca się drżeniem mięśniowym, padaczką, niedowładem, tikami mięśniowymi. Należy zauważyć, iż przy tej odmianie choroby pies będzie jadł normalnie i nie będzie miał podniesionej temperatury.
Jak należy leczyć nosówkę? Zaznaczamy na początki, iż nie jest to łatwa w leczeniu choroba, a śmiertelność wśród zwierzaków jest bardzo wysoka, sięgająca nawet 70%. Wszystko zależy od odporności psa, jego wieku oraz czasu trwania choroby. Niezbędna jest wizyta u weterynarza, ale samo leczenie nie jest schematyczne. Dobre rezultaty daje zastosowanie surowicy przeciwwirusowej, wprowadzenie antybiotyków, witamin, ale również maści i kropli w przypadku zapalenia spojówek. Przy postaci jelitowej należy zadbać by nasz pies się nie odwodnił. Należy także stosować leki przeciwwymiotne oraz kroplówki dożylne wraz z glukozą oraz aminokwasami. Najtrudniejsza w leczeniu jest odmiana nerwowa nosówki. Leczenie jest zależne od objawów i stosuje się tutaj leki przeciwdrgawkowe, ale również witaminę B oraz galantaminę, która zwiększa napięcie mięśni szkieletowych. Niestety u wyleczonych psów często występują także trwałe zaburzenia neurologiczne.
Należy pamiętać, iż nie można leczyć psa na własną rękę i koniecznie trzeba się udać do specjalisty. Bagatelizowanie choroby jest bardzo niebezpieczne ze względu na wysoką śmiertelność osobników zakażonych.