Początki odkrycia rasy Siberian Husky są na tyle charakterystyczne, że z powodzeniem mogłyby stanowić źródło napisania bajki dla dzieci. Powstanie i oficjalne zatwierdzenie tej rasy odbyło się bowiem w sposób iście baśniowy, dlatego też w tym miejscu postanowiliśmy nieco przybliżyć czytelnikom najistotniejsze okoliczności tej historii. W tym celu cofnijmy się nieco w przeszłość.
Wszystko zaczęło się w latach trzydziestych ubiegłego wieku, w małej miejscowości położonej na terenach wiecznie zaśnieżonej Alaski. Pech chciał, że całą okolicę nawiedziła epidemia błonicy (dyfterytu). Rosnąca w zastraszającym tempie ilość zachorowań zrodziła potrzebę podjęcia natychmiastowych działań zapobiegawczych. Zapotrzebowanie na wszelkiego typu lekarstwa i szczepionki było wręcz ogromne i z każdym dniem się powiększało. Niestety, z uwagi na bardzo trudne warunki pogodowe oraz problemy związane ze słabo rozwiniętą infrastrukturą regionu, jedynym możliwym sposobem dostarczenia leków był transport lądowy.
W obliczu tak dramatycznej sytuacji postanowiono podjąć radykalne kroki. Zgodnie stwierdzono więc, że najefektywniejszym sposobem dostarczenia niezbędnych medykamentów będzie utworzenie grupy psich zaprzęgów. Pomysł, można by rzec – genialny w swej prostocie, okazał się być strzałem w dziesiątkę.
Psie zaprzęgi pokonały wyznaczoną trasę w rekordowo krótkim czasie i z powodzeniem dotarły do celu, ratując zdrowie i życie wielu ludzi. Cała wyprawa naturalnie odbiła się szerokim echem w Stanach Zjednoczonych. Wzrost zainteresowania tą historią i jej czworonożnymi uczestnikami zaowocował natomiast powstaniem licznych teorii na temat odrębności tej rasy psów, która od 1930 roku takową uzyskała i w ten właśnie sposób powstała rasa, którą do dziś nazywamy nie inaczej jak właśnie „Siberian Husky”.